Via-te lá do outro lado
como se de um abrigo subterrâneo
saísses: cauteloso e espantado
com a luz que brilhava sobre os telhados
ainda trazias o casaco comprido de inverno
podia ter feito um sinal
podia-te ter feito perguntas
havia entre nós a rua como água
atrás de mim estavam mães sentadas no parque
em redor do museu, os filhos
levavam bofetadas até chorarem
a mim salvou-me o tempo,
a distância, este poema
Miriam Van Hee
trad. Lina Hofkens Cortesão
Uma Migalha na Saia do Universo (Antologia da Poesia Neerlandesa do Século Vinte)
1997, ed. Assírio e Alvim
fotografia de Ralph Eugene Meatyard
ik zag je aan de overkant
als was je uit een schuilkelder
gekomen: voorzichtig en verbaasd
over het licht dat op de huizen scheen
je had je lange winterjas nog aan
ik had een teken kunnen geven
ik had je vragen kunnen stellen
de straat lag tussen ons als water
achter mij zaten moeders in het park
rond het museum, hun kinderen
kregen klappen tot ze huilden
mij heeft de tijd gered,
de afstand, dit gedicht
Miriam Van Hee
Het verband tussen de dagen. Gedichten 1978-1996
1998, ed. De Bezige Bij, Amsterdam
Sem comentários:
Enviar um comentário